مشارکت حرفه ای: تبیین تجارب پرستاران در مواجهه با فاصله بین آموزش نظری و بالین

مقدمه: رویارویی با معضل شکاف بین آموزش نظری و بالین موجب ایجاد تغییر و توسعه حرفه می شود. هدف از این مطالعه تبیین تجارب مدرسین و مدیران پرستاری از مواجهه با شکاف بین آموزش نظری و بالین می باشد. روش: این مطالعه کیفی با مشارکت 32 نفر از مدرسین و مدیران پرستاری دانشگاه جندی شاپور اهواز، تهران و اصفهان با انجام مصاحبه های فردی و گروهی به صورت نیمه ساختار صورت گرفت. پس از کسب رضایت نامه، داده ها جمع-آوری، ضبط، دستنویس و به روش تحلیل محتوای متعارف مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت حمایت از صحت و استحکام داده ها، معیار مقبولیت، تأییدپذیری و انتقال پذیری لحاظ گردید. یافته ها: مضامین اصلی پژوهش شامل مهندسی آموزش، شایسته سالاری و مشارکت حرفه ای است. مطابق با تجارب و درک مشارکت کنندگان، عملکرد حرفه ای و فعالیت های آموزشی آنان منطبق با برنامه ریزی متمرکز می باشد. به منظور کاهش شکاف بین آموزش و بالین باید آنان در استاندارد کردن محتوای آموزش و کسب توانمندی علمی و اعتبار بالینی از طریق مشارکت کارآمد تلاش کنند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه آگاهی و بصیرت لازم جهت رویارویی و حل معضل شکاف بین آموزش و بالین را در مدیران و مدرسان پرستاری فراهم می آورد. با توجه به نتایج حاصل از تجارب مشارکت کنندگان می توان به شناسایی عوامل تأثیرگذار بر این چالش پرداخته و با اصلاح و بهبود وضعیت موجود بستر مناسب جهت ارتقاء شایستگی و توانمندی دانشجویان و پرستاران را ایجاد نمایند. لذا پیشنهاد می شود ضمن حفظ استقلال مدرسان، بخش هایی از آموزش نظری و بالین به پرستاران کارآزموده بالینی واگذار شود تا زمینه تبادل دانش و تجربه فراهم گردد.